„Rudahamer” - kolonia robotnicza w
Kuźnicy Rudzkiej zlokalizowana przy ulicy Sobieskiego i Szczęść
Boże. Nazwa Kuźnicy Rudzkiej związana jest działającą tu nad
rzeką Bytomką do lat 20-tych XIX w. kuźnicą, której właścicielem
był Jan Gierałtowski. Gierałtowski zakupił w 1540 roku Rudę wraz
z zamkiem, folwarkiem i kuźnicą. W 1798 roku właścicielami
majoratu rudzko-biskupicko-pławniowickiego zostali Ballestremowie.
Kolonię wybudowano dla pracowników zakładów przemysłowych
Borsiga w Biskupicach należących do rodziny Ballestrem. Kolonię
budowano dwuetapowo. W latach 1899-1906 wybudowano zasadniczą część
kolonii w skład której wchodziły 152 mieszkania, obiekty usługowe
jak sklep, pralnia, łaźnia, robotnicze kasyno, park.
Budowę rozpoczęto od postawienia 26
domów mieszkalnych po północnej stronie drogi. Po 1906 roku
wybudowano kolejne 12 domów po południowej stronie drogi.
Czterorodzinne budynki murowane są z cegły i posiadają skromne
detale architektoniczne. Częściowo są podpiwniczone.
Budynki
przykryto dachami wielospadowymi pokrytymi ceramiczna dachówką.
Każde mieszkanie posiada osobne wejście od tyłu i przodu
przybudówek. W skład każdego mieszkania wchodzi kuchnia, pokój i
alkierz na parterze oraz pokój i strych na poddaszu. Schody
prowadzące na poddasze znajdują się w kuchni. Ubikacje i
pomieszczenia gospodarcze znajdują się w przybudówkach.
Każdemu
mieszkaniu przynależny był ogródek.
Przez osiedle biegła bardzo szeroka
droga wykonana z żużla wielkopiecowego przykrytego kamienna
nawierzchnią, której budowę rozpoczęto w 1893 roku. Drogą biegła
linia tramwajowa, od 1896 roku kursował tędy elektryczny tramwaj
łączący Zabrze z Bytomiem.
W latach 1908 -1910, w sąsiedztwie
parku wybudowano szpital Spółki Brackiej, jako uzdrowiskowy dla
pracowników zakładów górniczych. Po powstaniach śląskich i
plebiscycie na Śląsku, podziale majoratu na część należącą do
Polski i część należącą do Rzeszy Niemieckiej po niemieckiej
stronie wybudowano nowe połączenie drogowe wyposażone w linie
tramwajową (obecna ulica Bytomska w Zabrzu). Skutek był taki, iż
torowisko na ulicy Sobieskiego rozebrano.
Dawne kasyno robotnicze
Budynek dawnego Urzędu Celnego, który funkcjonował w latach 1922-1932 i stanowił przejście graniczne pomiędzy Polską a Niemcami
To zatrzymało dalszy rozwój osiedla
które jakby utraciło swoje znaczenie. 25 lat po wybudowaniu
szpitala, w 1934 roku złożono wniosek o jego rozbiórkę podając
jako przyczynę występujące szkody górnicze. Wszystkie budynki
wchodzące w skład tego osiedla zachowały się do dziś mając
oryginalną bryłę główną.
Pozostałość po dawnym szpitalu Spółki Brackiej
Staw Szkopa w parku im. Jana III Sobieskiego
Mapa kolonii z 1916 r.
źródło: www.rudaslaska.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz