Kościół ewangelicki - Zabrze Mikulczyce

Kościół ewangelicko-augsburski przy ulicy Brygadzistów w Zabrzu-Mikulczycach.

W momencie przejęcia miejscowości Mikulczyce – Mikulczicz – Nicilticz przez hrabiego Henckla von Donnersmarcka w połowie XIX w. nastąpił szybki rozwój przemysłowy, tym samym wzrost liczebności ludności. Początkowo luteranie nabożeństwa odprawiali w sali przedszkola Huty Donnersmarck tj. od 1922 roku. Parafian przybywało więc coraz częściej myślano o wybudowaniu świątyni a konkretne plany powstały w 1930 roku. Ze względu na brak środków finansowych budowę przesunięto o kilka lat. Pod kościół wykupiono grunty od hrabiego Donnersmarcka i w czerwcu 1937 roku korzystając z ekologicznych rozwiązań skandynawskich, w zaledwie dwa miesiące wybudowano obiekt. Kościół zaprojektował Kurt Nietzch, a wykonała firma Christoph & Unmack Z Nisky na Łużycach za kwotę 24 tys. marek. Firma ta specjalizowała się w wykonywaniu stosunkowo prostych, tanich i funkcjonalnych budynków z drewnianych prefabrykatów. Grunt pod kościół został utwardzony 100 m3 żużla pohutniczego, którego nie brakowało, a co stanowiło swego rodzaju izolację od gruntu. Rolę izolatora ścian pełni powietrze znajdujące się między dwiema warstwami desek. Wewnętrzne ściany wykończono dzisiejszymi płytami OSB czyli płytami ze sprasowanych drewnianych odpadów. Kościół jest jednonawowy, z prezbiterium z jednym ołtarzem w którym jest 3 metrowej wysokości krucyfiks dzieło Wilhelma Chludeka. W razie potrzeby ołtarz można szybko oddzielić od reszty kościoła rozsuwając składane drzwi. Wewnątrz na eporze zamontowano organy. Po lewej stronie ołtarza znajduje się chrzcielnica, po prawej ambona. Świątynia posiada zakrystię z małym zapleczem i małą dzwonnicę na której zawieszony jest niewielkich rozmiarów dzwon z 1774 roku pochodzący z francuskiego zamku Ham. Ewangelikom podarował go cesarz Wilhelm I a dzwon był zdobyczą z wojny francuskiej-pruskiej. Uroczyste poświecenie świątyni przez biskupa Otto Zönkera nastąpiło 5 września 1937 roku. W dniu poświęcenia kościoła odbyły się dwa chrzty. Ciekawie rozwiązano ogrzewanie świątyni instalując w rogach kaloryfery-piecyki firmy Prometheus zasilane gazem. Każdy grzejnik ma swój palnik a spaliny kwadratowymi rurami z pary grzejników znajdujących się naprzeciw siebie odprowadzane są do jednego komina. Kościół między 1945 a 1952 rokiem był w rękach katolików. Od 1952 roku znów służy ewangelikom. Świątynię wyremontowano w latach 2001-2002 przebudowując schody wejściowe, wymieniając okna i dach oraz wzmacniając fundamenty.

(źródło: tab. info. w kościele;slaskietravel; polskaniezwykla)

Fragment odsłoniętej oryginalnej tapety w prezbiterium