Pałac Tiele-Winklerów w Miechowicach

Historia pałacu w Miechowicach sięga 1812 roku, kiedy to czeladzki kupiec Ignacy Domes po wykupieniu terenów Miechowic rozpoczął jego budowę. Pałac ukończono po 5 latach prac jednak Domes nie przeprowadził się do nowego pałacu a przekazał go swojej córce Marii. Maria wraz z mężem Franzem Aresinem zamieszkała w nowej rezydencji w 1819 roku. Aresin mieszkał w pałacu zaledwie 12 lat gdyż zmarł w 1831 r. Po jego śmierci Maria poślubiła swojego zarządcę dóbr Franza Wincklera, również wdowca z córką z pierwszego małżeństwa. W 1840 roku Winkler uzyskał tytuł szlachecki i od tego czasu przed nazwiskiem pojawiło się „von”. W 1844 roku rozpoczął się poważny remont pałacu spowodowany uszkodzeniami po przejściu trąby powietrznej, między innymi został zerwany dach. W 1851 zmarł Franz von Winkler, a w 1853 jego żona Maria.

Cały majątek odziedziczyła córka Waleska (1829-1880), która w 1854 roku poślubiła porucznika pruskiego Huberta von Tiele. Przebudowę pałacu dalej prowadził von Tiele. W latach 1855-1859 dobudowano skrzydła boczne, dwie neogotyckie przybudówki oraz wzniesiono trzy wieże: Jaskółczą, Wodną i Prochową. Wieża Jaskółcza pełniła jako najwyższa, rolę wieży obserwacyjnej. W wieży Wodnej mieściły się urządzenia wodociągowe, a woda do pałacu dostarczana była rurami z kopalni galmanu "Maria", którą założył Aresin. Posiadłość otoczona była murem kamiennym z kilkoma wejściami prowadzącymi do pałacu. Przed głównym podjazdem znajdowała się fontanna z rzeźbą przedstawiająca chłopca z łabędziem. Rzeźba zaginęła tuż po 1945 roku. Pałac w rękach rodziny Tiele-Winklerów był do 1925 roku, kiedy to Claus Tiele-Winkler odsprzedał go spółce akcyjnej zarządzającą pobliską kopalnią węgla „Miechowice” - Preussengrupe AG. W pałacu urządzono mieszkanie dla dyrektora kopalni oraz biura dla niego i urzędników. Po wkroczeniu w styczniu 1945 roku czerwonoarmistów do Miechowic, pałac został przez nich częściowo spalony. W lipcu 1945 roku wojska rosyjskie ponownie spowodowały pożar pałacu. Mimo, iż obiekt nadawał się do odbudowy i zagospodarowania, w noc sylwestrową w 1954 roku żołnierze Wojska Polskiego wysadzili go w powietrze. W pobliżu pałacu znajdował się folwark, który po wojnie przekształcono w PGR, a w latach 80-tych całkowicie wyburzono.

(źródło: Zamki i pałace Śląska – dziedzictwo,tożsamość,arystokracja; Miechowice historia-dr A.Kubacz)

W styczniu 2019 roku rozpoczęto odnawianie jedynej zachowanej części pałacu czyli oficyny z wieżą wodną. Prace prowadzi krakowska firma DES a koszt robót opiewa na 9,4 mln zł.
Zdjęcia wykonano w marcu 2020 r.

Pocztówka przedstawiająca pałac w Miechowicach pod koniec XIX w.

Fragment mapy z 1901 r.